KRONIKA KONIKA

W potocznym mniemaniu malarstwo olejne jest tradycyjną techniką artystyczną, a przez to również najbardziej szlachetną, niestety również najtrudniejszą do opanowania. Jak trudno sporządzić odpowiedni podkład pod obraz olejny zwany gruntem, jak ciężko opanować podmalunek sprawdzający relację formy, światłocieni, przestrzeni i barw, dodać impast uwypuklający efekty światła, zastosować laserunek zmieniający ton lub barwę niższych warstw obrazu, czy finalne werniksowanie, wie tylko ten, kto próbował zmierzyć się z tajnikami malarstwa olejnego.  Nathalie Picoulet, Les magnolias, 35 x 23 cm, pastel, źródło: www.picoulet.com Ponadto, malarstwo olejne wymaga cierpliwości i czasu, bo chcąc dodać kolejne warstwy farby należy odczekać aż poprzednie odpowiednio wyschną. Jakby tego było mało farby olejne bywają niebezpieczne dla zdrowia, gdyż znajdują się w nich toksyczne pigmenty, jeszcze niedawno dodawano do nich ołów i rtęć, dziś jeszcze błękit kobaltowy jest związkiem kobaltu i aluminium zaś zi

  Jeżeli słuchać opinii doświadczonych malarzy, to właśnie portret jest jednym z najtrudniejszych tematów w malarstwie. Ma w sobie coś magicznego i tajemniczego, zdarza się często, że perfekcyjnie, niemal fotograficznie oddana fizjonomia w obrazie nie oddaje wyglądu modela, gubi w wizerunku coś istotnego. Jakby tego było mało, trudno jednoznacznie wskazać, jak taki portret poprawić, bo nie do końca wiadomo, co powoduje, że czasem kilka zamaszyście oddanych kresek oddaje prawdę wizualną portretowanej osoby lepiej niż drobiazgowo, niemal detalicznie przeniesiona w ramy obrazu podobizna. Tego rodzaju trudności sprawiają, że portret staje się testem tego, co się zwie doskonałym sprzęgnięciem oka z wyobraźnią.  Anne Chrisitne Roda, Raphaelle, huile sur toile, 100 x 65 cm, 2020, źródło: www.annechristineroda.com Można mieć wątpliwości, co do hipotezy dającej portretowi palmę pierwszeństwa i prymat w malarstwie jako takim, ale niewątpliwie zgodzić się trzeba, że portret jest jednym z najtrudn

  Pomimo tego, że w życiu staramy się planować nasze działania, to zdarza się, że przypadek potrafi zadecydować o wszystkim. W 1928 r. po powrocie do swego szkockiego laboratorium bakteriolog Alexander Fleming zauważył, że przez roztargnienie zapomniał przed wyjazdem zamknąć szalkę Petriego zawierającej chorobotwórcze bakterie gronkowca. Zauważył też, że podczas jego nieobecności na szalce wyrosła niebiesko-zielonkawa pleśń, zaś dookoła tego miejsca przestały rozwijać się bakterie, bo pleśń wydzieliła bakteriobójczą substancję. Przez roztargnienie i przypadek Fleming wpadł na pomysł opracowania leku, który zwiemy dziś   penicyliną.  Alex Russell Flint, End of the Affair, 2017, Oil on Linen Panel. 32.5 × 43.5 cm, źródło: www.alexrussellflint.com Siedemnaście lat później Percy Spencer pracując w wojskowej fabryce magnetronów przez przypadek zaobserwował rozgrzewanie się substancji pod wpływem mikrofal. Odkrył to, kiedy mikrofale roztopiły czekoladowy batonik z jego spodniach. Ten przypad

  Spróbujmy wyobrazić sobie, że mamy wolną chwilę a przed nami leży dobrze zatemperowany ołówek i szkicownik. Pewnie pierwsze pytanie, które od razu się pojawi jest takie: co by tu narysować? By uwiecznić w rysunku jakiś banał w postaci pospolitego przedmiotu wydaje się być po prostu stratą czasu. Co zatem jest wartościowe, by spędzać czas i nie szczędzić wysiłku, by to uwiecznić? Tego rodzaju pytania towarzyszą nie tylko artystom amatorom, ale także zawodowym sztukmistrzom. Leonardo da Vinci uczył adeptów przyjmowanych do swojej Accademia del disegno , by bacznie obserwowali to, co ich otacza i w swojej pamięci tworzyli specjalny magazyn dostrzeżonych rekwizytów, które mogą potem być pomocne w sztuce. Po pięciu wiekach psychologia percepcji odniesie się już w stricte naukowy sposób do tych intuicji leonardowskich, dzieląc naszą pamięć na aktywną i pasywną. Nick Alm, Mirror, 2017, oil on canvas, 92x80cm, źródło: www.nickalm.com Pamięć pasywna bazuje na podświadomym procesie zapamiętyw