Powody, dla których artyści uprawiają sztukę są wielorakie. Sięgają po pędzel, dłuto, instrument muzyczny, by przenieść się w inny świat, być może sztuczny, ale dający ukojenie. Ale istnieją też inne powody. Na przykład chęć dokumentowania swojego życia poprzez usystematyzowanie i uporządkowanie własnych myśli, rozładowania stresu i napięcia wewnętrznego, wyrzucenia z siebie trudnych emocji, aż po uzyskanie „osobistego raportu” z wydarzeń poszczególnych dni, bo jak wiadomo, pamięć bywa zawodna. Można więc pisać dziennik, w którym nie zastanawiamy się wyłącznie nad tym, co zrobiliśmy, ale myślimy też o tym, dlaczego i w jaki sposób. Tak więc dziennik czy też pamiętnik może być dobrą platformą do spotkania się z samym sobą poprzez sztukę. Niestety, współcześnie social media przejęły rolę „kolekcjonowania zdarzeń”, mocno banalizując tę tradycję zapisywania wspomnień. Joseph Todorovitch, Untitled, Oil on panel, źródło: www.todorovitch.com Dlatego ilekroć widzę malarstwo, które pełni