W kulturze Zachodu pojęcie niewinności używane jest w dwu kategoriach. Pierwszy określa osobę niewinną jako wolną od przestępstw, czyli kogoś kogo charakteryzuje brak winy. Drugie znaczenie kojarzone jest z cechą charakteru, o kimś niewinnym mówimy wtedy, gdy jest nieśmiały, skromny, czy też naiwny. W tym kontekście przywoływaną figurą niewinności jest przede wszystkim dziecko. Mówi się wprost, że uprzywilejowaną cechą dzieciństwa jest właśnie niewinność, poprzez oddzielenie dziecka od zdeprawowanego świata dorosłych, którego dziecko, po prostu, nie rozumie. W tym wymiarze niewinność dziecka wiąże się, na przykład, z oddzieleniem go od sfery seksualnej, która jest zarezerwowana i zrozumiała dla dorosłych, czy też od sfery przemocy. Gottfried Helnwein, The Marmur of the Innocents 1, oil and acrylic on canvas, 2009, 198 x 290 cm, źródło: https://www.helnwein.com Z tego też powodu jednym z obowiązków rodziców jest to, by chronić dzieci przed tym wymiarem dorosłości, który jest...